| |
warto wiedzieć
Pływanie to przedziwna aktywność fizyczna człowieka. Jest to coś, do czego jesteśmy przygotowani tylko przez pierwsze miesiące życia, później tracimy już tą umiejętność, a mimo to bardzo lubimy to robić. Z jednej strony nasze ciało jest przystosowane do pionowej pozycji, pokonywania siły ciążenia i swobodnego dostępu do powietrza. Z drugiej pływanie to pozycja leżąca, pełne odciążenie naszego ciała i utrudniona możliwość oddychania. Jak więc pogodzić tą oczywistą sprzeczność z fenomenem masowego uprawiania pływania przez ludzi. Jednym wyjaśnieniem może być ludzka "przekora" i dążenie do podejmowania wyzwań. Drugim, być może lepszym, jest to, że gdzieś głęboko drzemie w nas "instynkt pływania". Gdyby cofnąć się się do okresu płodowego, to widać, że wspomniana sprzeczność istoty pływania i naszej anatomii i fizjologii, tam nie występuje. Dziecko w brzuchu mamy przebywa w środowisku wodnym, nie przejmuje się ani grawitacją ani oddychaniem. Niestety szybko po urodzeniu tracimy tą naturalną "umiejętność pływania". Szybki powrót dziecka do wody, to niejako powrót do naszych uśpionych naturalnych umiejętności, tym łatwiejszy im wcześniej rozpoczęty (Dąbrowska, Przybylska 2011).
|
|
